GEN-MEDIEVAL-L Archives
Archiver > GEN-MEDIEVAL > 1999-07 > 0930958188
From: Stewart Baldwin< >
Subject: Llywelyn ap Iorwerth's marriages
Date: Fri, 02 Jul 1999 23:29:48 GMT
On 23 February 1999, Douglas Richardson posted a message to this group
stating that Llywelyn ap Iorwerth had two other marriages which had
been overlooked in the literature, one to a sister of the earl of
Chester, and another to a daughter of the Lord of the Isles. Since no
evidence was offered to support these claims, the accuracy of this
information was difficult to judge, as was pointed out by others.
Today, while looking for something else, I stumbled upon a reference
(in Anderson's "Early Sources of Scottish History" vol. 2, p. 467)
that led me to an apparent reference to one of these marriages
("Confirmat sententiam de sponsalibus inter filiam princeps Insularum
et principem Norwalli"). Anderson's citation was to two items in
Migne's Latin Patrologiae (generally cited as "PL" in the literature),
in volumes 214 and 215, which consist of papers of Pope Innocent III.
A complete transcription of both of these items is given below. The
second item had a few footnotes, which are also transcribed, since
they give other sources which might be relevant. I have transcribed
everything as is (except for a couple of quotes which I put around
some italicized references in the footnotes), and I did not try to
correct obvious errors (such as the statement that the daughter of
John who married Llywelyn was named Anne). Everything, including the
footnotes, is in Latin. My knowledge of Latin is insufficient to
offer a translation of a document this elaborate, so I have not
attempted it, but others are welcome to try.
Stewart Baldwin
- ----------------------------
[From PL 214, 791-2. (24 November 1199)]
CCXXXIII
MANNENSI EPISCOPO, ARCHIDIACONO BANGORENSI ET PRIORI DE INSULA
GLANNAVO.
Ne ante septennium sponsalia contrahantur.
(Laterani, viii Kal. Decembris.)
Postulavit a nobis dilectus filius vir nobilis R. princeps Norwali,
ut de concessione nostra sibi liceret filiam dilecti filii principis
Insularum subharrhatam ab ipso accipere in uxorem, non obstante quod
patruo ejus eadem infra nubiles annos exstitit desponsata cum tamen a
neutro traducta fuisset. Verum quoniam nobis constare non potuit
cujus tatis puella tempore subarrhationis vel desponsationis
exstiterit et cui antea fuerit, puta nepoti vel patruo, desponsata,
cum secundum diversitates factorum jura etiam sint diversa, in
hujusmodi certum non potuimus dare responsum, quoniam juxta canonicas
sanctiones in rebus ambiguis non est absolutum judicium proferendum.
Volentes autem, quantum cum Deo possumus, justas postulationes prfati
principis sine difficultate qualibet exaudire, inquisitionem eorum qu
prmismus sub certa forma examini vestro duximus committendam, quid
juris sit in singulis articulis supponentes. Quocirca discretioni
vestr per apostolica scripta mandamus quatenus vocatis ad prsentiam
vestram quos videritis evocandos, sollicite inquiratis utrum puella
septennium non attigerit quando subarrhata exstitit a nepote, vel
patruo desponsata. In utroque namque istorum casuum, quia tam
subarrhatio quam desponsatio de jure non tenuit, qu non potest
septennium prvenire, quod factum est a patruo primo vel postea non
obstante, nisi aliud quid impediat, puella eadem legitime contrahere
poterit cum nepote. Si vero tam subarrhationis quam desponsationis
tempore septennis exstitit vel majoris tatis, cum ex tunc incipiant
placere sponsalia, si prcessit desponsatio patrui, non potuit
contrahere cum nepote; quoniam secundum traditiones et observantias
regulares nullus potest sponsam consanguinei sui accipere in uxorem,
et hi duo casus non ad imparia judicantur. Si autem subarrhatio facta
cum nepote prcessit, quod secutum fuit postea non tenente, cum per
secundum factum non potuerit primum dissolvi, quod quantum ad
sponsalia sortitum fuerit firmitatem, volentibus personis
principalibus, matrimonium inter eas poterit consummari. Si vero
nepos eam ante septennium subarrhavit et patruus in septennio vel post
septennium desponsavit eamdem, nepos eam propter rationem prmissam
ducere non poterit in uxorem, sin, vice versa, eam sibi legitime
poterit copulare. Pro iis qu prmismus memori commendatis, cum de
facto vobis constiterit, de jure non poteritis dubitare. Vos ergo,
appelatione remota, secundum prmissas distinctiones injunctum vobis
curetis negotium diffinire. Quod si omnes, etc., tu, frater episcope,
cum eorum altero.
Dat. Lat. viii Kal. Decembris.
- ----------------------------
[From PL 215, 49-50. (19 April 1203)]
XLVII
ABBATI DE ABENTON (99), PRIORI DE HENLI, ET MAGISTRO M CANONICO DE
BERLINTON, BANGORENSIS DICESEOS.
Confirmat sententiam de sponsalibus inter filiam princeps Insularum et
principem Norwalli.
(Laterani, xiii Kal. Maii.)
Olim dilectus filius, nobilis vir, N. (100), princeps Norwalli, a
nobis humiliter postulavit, ut de concessione nostra liceret eidem
filiam nobilis viri ....... principis Insularum, quam se subarrhasse
scribebat, ducere in uxorem, etc. In eumdem fere modum, sicut in
Regesto secundi anni (101), mense Decembri usque poterit copulare.
Partibus itaque in prdictorum judicum prsentia constitutis, sicut
ipsi per suas nobis litteras intimarunt, eis per testes constitit
evidenter, quod puella, completis octo annis, a L. principe Norwalli,
tam suo quam suorum consensu parentum, subarrhata fuerat, sed, eo ex
necessitate traducere differente, a patruo sine suo consensu postmodum
desponsata, qui, ea nequaquam carnaliter cognita, viam fuerat univers
carnis ingressus. Unde, ipsi judices, communicato prudentum virorum
consilio, puellam eamdem a L. prdicto, Norwalli principe,
sententialiter concesserunt auctoritate apostolica desponsari, ne
discordia inter illos olim exorta, nunc autem sopita, iterum oriatur,
sicut nobis per suas litteras intimarunt. Nos igitur eorumdem
sententiam, nisi aliud rationabile quid obsistat, ratam et firmam
habentes, prsentium vobis auctoritate mandamus, quatenus ipsam
faciatis, appellatione remota, per censuram ecclesiasticam
inviolabiliter observari. Nullis litteris veritati, etc.
Quod si non omnes ... duo, etc.
Notes from PL:
(99) De abbatibus hujus monasterii, circa hc in quibus versamur
tempora, nihil apud auctores "Monastic. Angl."
(100) Qui hic initiali N. alibi (vid. not. seq.) R. littera
designatur; sed forsan utrobique male. Rectius, ut infra, in hac ipsa
epistola, L. Lewellinum enim, Norwalli principem, circa hc tempora
diserte nominat auctor cotaneus, et ipse patria Wallensis, Giraldus,
"De jure et statu Menevensis eccles." part. ii, pag. 554. Lewellinus,
item, fundator abbati Aberconweyensis in agro Carmarthensi, prodit in
charta data anno 1198, principatus sui decimo, vii Id. Januarii.
"Monastic. Anglic.", tom. 1, pag. 918. An idem ac Lewellinus,
princeps Wenedoci, cui Joannes, Anglorum rex, Annam filiam suam in
uxorem dederat, et munitiones ac oppida sua abstulisse dicitur anno
1211, cum Norwalliam magno exercitu stipatus adiisset? "Annal.
eccles. Menens." ad ann. 1211 (Vide etiam "Annal. eccles. Wigorn.,
Angl. sacr." part. i, pag. 481 et 482.)
(101) Epistola 233, ad Mannensum (legendum, forsan Menevensem)
episcopum, archidiaconum Bangorensem, et priorem de insula Glannavo,
directa.
This thread:
| Llywelyn ap Iorwerth's marriages by Stewart Baldwin< > |